Muzyk i muzykolog. Ukończył studia w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie (2000 r.) oraz w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego (2004 r.). Studiował w klasie dyrygowania prof. Wita Zawirskiego, u C. Żełobowskiej (fortepian), M. Gebela i M. Moroza (śpiew), K. Maroska (organy) a także u ks. K. Szymonika, M. Wacholc, K. Heeringa, P. Szymańskiego i in. Muzykologię ukończył ze specjalnością "etnomuzykologia" pod kier. prof. Piotra Dahliga. Obecnie pracuje w Instytucie Sztuki PAN na stanowisku adiunkta w Zakładzie Muzykologii. Jest kierownikiem Zbiorów Fonograficznych IS PAN gdzie odpowiada za badanie, digitalizację, opracowanie i upowszechnianie najstarszej i największej tego typu kolekcji w kraju oraz redaguje dwie serie wydawnictw płytowych prezentujących najstarsze, źródłowe nagrania polskiej muzyki tradycyjnej: seria ISPAN Folk Music Collection (aktualnie 12 tytułów - 15 płyt) oraz The Oldest Sound Documents of Polish Traditional Music (2 tytuły - 2 płyty). W ramach pierwszego tomu tego wydawnictwa została zdigitalizowana i opublikowana pierwsza polska kolekcja nagrań na wałkach woskowych T. A. Edisona stworzona przed pierwszą wojną światową. Z tego okresu pochodzą też nagrania opublikowane na drugiej płycie poświęconej regionowi Śląska Opolskiego. Płyty zostały uhonorowane nagrodami w konkursie Polskiego Radia "Fonogram Źródeł" a redaktor serii jest laureatem Nagrody Specjalnej tego konkursu przyznanej za zasługi dla polskiej fonografii. Wiedzę i doświadczenia w zakresie archiwizacji i digitalizacji dźwiękowych nagrań archiwalnych zdobywał w ramach kursów i szkoleń m.in. w Tampere (Finlandia), w Wiedniu, Berlinie, Sztokholmie, Monachium, Bratysławie. Jest twórcą wielu projektów realizowanych z Zbiorach Fonograficznych ISPAN i we współpracy z wieloma instytucjami nauki i kultury (aktualnie III etap projektu Polska Muzyka Tradycyjna - Dziedzictwo Fonograficzne). J. Jackowski jest autorem dwóch książek poświęconych historii dokumentacji fonograficznej i filmowej polskich tradycji muzycznych (ujęcie historyczne dokumentacji fonograficznej polskiej muzyki tradycyjnej od przełomu XIX i XX w. do drugiej wojny światowej oraz od 1945 r. do współczesności) oraz elektronicznej aplikacji służącej do opracowywania i prezentowania on-line Zbiorów Fonograficznych ISPAN. Prowadzi liczne badania terenowe połączone z nagraniami muzyki tradycyjnej, zwłaszcza na Mazowszu. Od kilku lat jego badania skupiają się na śpiewach religijnych i muzyce instrumentalnej towarzyszącej praktykom związanym z religijnością ludową. Jackowski jest autorem ponad 75 artykułów naukowych i tekstów popularno-naukowych z dziedziny muzykologii i etnomuzykologii a także referatów i prezentacji przedstawionych na 70 konferencjach, sympozjach i warsztatach krajowych i zagranicznych. Współpracuje jako wykładowca z Podyplomowym Studium Etnomuzykologii na Uniwersytecie Warszawskim oraz z Podyplomowym Studium "Historia sztuki, Muzyka, Teatr i Film" w ISPAN. Jest również odpowiedzialny za praktyki studentów muzykologii i uczelni muzycznych krajowych i zagranicznych w Zbiorach Fonograficznych ISPAN.
Jego trzecia książka "Łowickie a Rawskie - muzyczne subregiony Mazowsza. Źródła historyczne i współczesne badania terenowe". Warszawa 2007 zajęła I miejsce w konkursie im. prof. Jana Wegnera „Książka Roku o Ziemi Łowickiej” (2009 r.). Praca została doceniona również nagrodą za zasługi dla Lipiec Reymontowskich. Tekst książki jeszcze przed publikacją zajął III miejsce w konkursie Mazowiecka Akademia Książki w 2005 r. organizowanym przez Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki.
Jako muzyk (dyrygent, chórzysta, akompaniator) współpracował z zespołami wokalnymi, solistami, a także z aktorami (m.in. z Fundacją Alla Polacca przy Teatrze Wielkim-Operze Narodowej czy zespołem wokalnym Ars Antiqua). Przez 13 lat pełnił posługę muzyka kościelnego w parafii św. Michała Archanioła w Warszawie. Jest założycielem i dyrygentem zespołu wokalno-instrumentalnego Canticum Gratiorum, działającego przy Parafii i Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie WIlanowie. Jest również jurorem licznych konkursów i festiwali muzycznych (m.in. Ogólnopolskiego Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu n. Wisłą), konsultantem muzycznym spektakli teatralnych (współpracował m.in. z Teatrem Dramatycznym w Warszawie), wystaw (współpraca m.in. z Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie), autorem i współautorem wydawnictw płytowych (zwłaszcza z muzyką tradycyjną); ludowe tradycje muzyczne propaguje również na antenie radiowej (współpraca z redakcją programu „Źródła” w Programie 2 Polskiego radia) i telewizyjnej. Współpracował z Polskim Towarzystwem Etnochoreologicznym. W latach 2006-2010 członek Rady Muzealnej Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu. Jako ekspert współpracuje z Instytutem Muzyki i Tańca w Warszawie (m.in. przy opracowaniu portali internetowych poświęconych polskim tradycyjnym instrumentom muzycznym i tańcom; w 2017 r. jako moderator sesji poświęconej fonografii w ramach III Konwencji Muzyki Polskiej) oraz z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Prowadził szkolenia i wykłady w zakresie archiwizacji, digitalizacji i opracowania merytorycznego archiwalnych nagrań muzycznych dla m.in.: Heritage Imaging sp. z o.o., Polskiej Sekcji Audio Engeneering Society. Członek Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich (Sekcja Fonotek), Polskiego Seminarium Etnomuzykologicznego, Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, Związku Kompozytorów Polskich.
Jego trzecia książka "Łowickie a Rawskie - muzyczne subregiony Mazowsza. Źródła historyczne i współczesne badania terenowe". Warszawa 2007 zajęła I miejsce w konkursie im. prof. Jana Wegnera „Książka Roku o Ziemi Łowickiej” (2009 r.). Praca została doceniona również nagrodą za zasługi dla Lipiec Reymontowskich. Tekst książki jeszcze przed publikacją zajął III miejsce w konkursie Mazowiecka Akademia Książki w 2005 r. organizowanym przez Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki.
Jako muzyk (dyrygent, chórzysta, akompaniator) współpracował z zespołami wokalnymi, solistami, a także z aktorami (m.in. z Fundacją Alla Polacca przy Teatrze Wielkim-Operze Narodowej czy zespołem wokalnym Ars Antiqua). Przez 13 lat pełnił posługę muzyka kościelnego w parafii św. Michała Archanioła w Warszawie. Jest założycielem i dyrygentem zespołu wokalno-instrumentalnego Canticum Gratiorum, działającego przy Parafii i Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie WIlanowie. Jest również jurorem licznych konkursów i festiwali muzycznych (m.in. Ogólnopolskiego Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu n. Wisłą), konsultantem muzycznym spektakli teatralnych (współpracował m.in. z Teatrem Dramatycznym w Warszawie), wystaw (współpraca m.in. z Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie), autorem i współautorem wydawnictw płytowych (zwłaszcza z muzyką tradycyjną); ludowe tradycje muzyczne propaguje również na antenie radiowej (współpraca z redakcją programu „Źródła” w Programie 2 Polskiego radia) i telewizyjnej. Współpracował z Polskim Towarzystwem Etnochoreologicznym. W latach 2006-2010 członek Rady Muzealnej Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu. Jako ekspert współpracuje z Instytutem Muzyki i Tańca w Warszawie (m.in. przy opracowaniu portali internetowych poświęconych polskim tradycyjnym instrumentom muzycznym i tańcom; w 2017 r. jako moderator sesji poświęconej fonografii w ramach III Konwencji Muzyki Polskiej) oraz z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Prowadził szkolenia i wykłady w zakresie archiwizacji, digitalizacji i opracowania merytorycznego archiwalnych nagrań muzycznych dla m.in.: Heritage Imaging sp. z o.o., Polskiej Sekcji Audio Engeneering Society. Członek Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich (Sekcja Fonotek), Polskiego Seminarium Etnomuzykologicznego, Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, Związku Kompozytorów Polskich.
źródło: Polska Akademia Nauk Instytut Sztuki
